Teksto

M’arricordu l’armunia
Di quella alba purpurina
È a stella matutina
Ch’inde u celu sbiadia.
M’arricordu l’aria pura
È l’ansciu di a natura
Quandu u ghjornu nascia.


M’arricordu a carezza
Di l’ambata prufumata
È u velu tinnarezza
Di a sciuma immaculata.
Sempre a mio nave mi pare
Azzicata da u mare
Chì m’annanna incù dulcezza.

Eiu ch’aghju sulcatu
L’onde di tanti mari,
Per l’orizonti chjari
Ch’avia sunniatu…
Eiu ch’aghju sfrisgiatu
L’onde di l’oceani,
Per i vostri dumani
Ch’avia sunniatu…

M’arricordu u cristallu
Di issu reame turchinu
È ogni fondu marinu
Intricciatu di curallu.
È tante sirene bionde,
Principesse in le so onde
Chì m’invitonu à u ballu.

M’arricordu a magia
Di quella attrachjata bruna
Quandu u sole ridia
Ghjuchendusi cù a luna.
Era l’ora più serena,
Fascendu d’oru a rena
L’ultimu ragiu muria.

Eiu ch’aghju sulcatu
L’onde di tanti mari,
Per l’orizonti chjari
Ch’avia sunniatu…
Eiu ch’aghju sfrisgiatu
L’onde di l’oceani,
Per i vostri dumani
Ch’avia sunniatu…