Teksto

Molberge (herinneringe aan Springs)

 A                             D
 Jou naam besing verlore ou fonteine
          Bm                         E7
 en tower beelde van oases langs die pad.
      A              F#m             Bm
 Maar ver al wys die torings van die myne
     B7                                Esus
 jou skoonheid lê veel dieper - in die hart.
    E7    A
 En ek onthou.

 A                                        D
 Op ʼn manier was daar maar net die selfde vrede –
     Bm                              Esus
 die neig mos om te woon net waar hy wil –
 E7 A             F#m       Bm          B7
 en daal ek af in skagte na benede, die verlede,
          D          E7             A    E7
 word die rammelende ratte langsaam stil.

        A                                   D
 En die dreuning in jou buik skud snags die mure
          Bm                          E7
 en bring flitse van blou blitse in ʼn skag
      A               F#m               Bm
 waar mans soos molle in die diep-droom-ure
 B7                                    Esus
 goud breek uit die brandkluis van die nag ...
    E7    A
 en ek onthou.

 A                                   D
 Ek onthou nog soms die misreën in Augustus
         Bm                     E7
 uit die newelige berge van die mol;
       A             F#m       Bm 
 die gelatenheid van mense wat gerus is, maar bewus is:
 D                E7             A
 hierlangs is die wêreld halfpad hol.

 A                                       D
 Daar was legendes van die vreemdste avonture
 Bm                            E7
 diep-diep in die mensgemaakte berg;
    A                F#m         Bm
 en saans, in grotte om die bendevure,
         B7                             Esus
 het die ligspel teen grou wande al’s verdwerg ...
    E7    A
 en ek onthou.

 A                                        D
 Daar was ʼn huis met ʼn kombuis en geelhouttafel
        Bm                          E7
 En ses mense het gedeel in lief en leed ...
    A             F#m         Bm
 En mettertyd het alles uit gerafel,
              B7                            Esus
 Maar wat die leed was het ek jare t’rug vergeet.

            A                               D
 Maar ek onthou en delf nog goud uit die verlede
         Bm                     E7
 uit die newelige berge van die mol;
 
    A               F#m                Bm
 en droom en bou al vreet die vrees my vrede
       D         E7             A
 en al is my eie wêreld halfpad hol

        A               F#m                 Bm
 ... en droom en bou al vreet die vrees die vrede,
          D              E7           A
 Want die wêreld is maar oral halfpad hol.
    E7    A
 En ek onthou.