Teksto

Novella Matveeva, traduko de Mikaelo Bronŝtejn kaj Jefim ZAJDMAN

      Dm    A7    Dm A7
Kiom longa-longa vojo
       Dm   A7     Dm       A7
serpentumas inter montoj
       Dm    A7      Dm
Al la rokoj de l' nebula
 D7    Gm
fora Sierra,
     A7
Kia muta-muta mondo,
       A7
kaj subite el-sub mulo
     A7
En abismon falas brue
        Dm
Ŝtono griza.

Refreno:

      Dm         B
En silento nure kanto,
     Dm         B
Ama kanto de mulisto,
     D7                     Gm
Ama kanto de mulisto fluas sole.
        A7
Kaj obstine paŝas mul',
       A7
Sonoriletoj takte tin-,
       A7                       Dm
Sonoriletoj takte tin-tintetas mole.

Ho, rapidu, mia mul', br 
Mi vidas hejmon en nebul', br 
Rapidu, min atendas hejme br 
Mia bela. br 
Vi trinkos akvon el la font', br 
Demetos sakon mi sen vort', br 
Alpremos vin kaj forte kisos br 
La muzelon.

Refreno