Teksto

Siedzi w niebie siwy anioł, e a
ostry ma scyzoryk    B7 e
I tak sobie w ciszy struga,  e a
struga łódki z kory.  D  G 
I sam nie pamięta   a a
ile to już lat   a e
wystrugane z kory łódki   e a
puszcza anioł w świat.   B7 e

W łódce miejsca nie za wiele,  e a
ot, dla jednej duszy,      B7 e
co ją z ziemi do anioła   e a
łódka przewieźć musi.   D  G 
Lecz gdy miłość wielka a a
trudno rozstać się,         a e
w jednej łódce hen do nieba  e a
płyną dusze dwie.         B7 e

I nam może też już anioł   e a
takie łódki struga.    B7 e
Gdy je puści niech ich droga e a
do nas będzie długa.   D  G 
I niech błądzą w chmurach   a a
cieszy każdy dzień,         a e
nim z błękitu spłynie ku nam e a
małej łódki cień.            B7 e